ΣΧΟΛΙΑ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ

 

Προσπάθεια προσέγγισης

από τον Σταύρο Ιντζεγιάννη

 

 Δημήτρη Μαρκόπουλου

                   ΑΠΛΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΝΟΗΤΗ ΠΟΙΗΣΗ

 

   Ίσως ποτέ ο τίτλος μις ποιητικής συλλογής δεν είναι τόσο στενά δεμένος με το περιεχόμενο.

   «Απλή και κατανοητή » θα έλεγα οδός ποιητικής διδαχής ή πιο ποιητικά ατραπός ποιητικής διδακτικής σοφίας.

   Μια ποιητική – και όχι μόνο-συλλογή με καταπληκτικό εύρος θεμάτων όπου αναπτύσσεται « ποιητικό τω τρόπω » η παρατηρητικότητα του ποιητή- δάσκαλου στην καθημερινότητα και στον περιβάλλοντα χώρο. Τα θέματα που  απασχολούν και ερεθίζουν την έμπνευση του Δημήτρη  Μαρκόπουλου και βρίσκονται κάτω από το μικροσκόπιο της κατά κάποιον τρόπο κριτικής του είναι κυρίως ο άνθρωπος και συμπεριφορά του στην καθημερινότητα. Αυτό που διαμορφώνει και χαρακτηρίζει την προσωπικότητά του. Οι γάλλοι λένε κάτι που δεν μεταφράζεται ακριβώς. Σαβουάρ φαιρ που σημαίνει να ξέρεις να συμπεριφέρεσαι- δηλαδή να ζεις σωστά ή θα έλεγα εν αρετή  όποιο νόημα και να δίνει κανείς στη λέξη αρετή. Εν προκειμένω στη σελίδα 33 όπου «τι είναι αρετή» και  -ήθελε να μάθει τι είναι αρετή και ξεφύλλισε βιβλία…!

  Η ανώτερη παιδεία της οποίας είναι εκφραστής του επιτρέπει να σχολιάζει μια σωρεία θεμάτων λ.χ τα κινητά τηλέφωνα (σελ 20 όπου :Καλή είναι η χρήση του/μα όχι να γίνουν σκλάβοι/ο λόγος είναι καλύτερος/ αυτός τη σκέψη ανάβει « η ακόμη στη σελ.17 « οι σεισμοί» στην Τουρκία και Συρία όπου  «άφησε στο λαό μεγάλη δυστυχία» όπου και σχολιάζει εν κατακλείδι με την κάπως επικίνδυνη άποψη…. « όταν λοιμοί και καταποντισμοί / ανθρώπους θανατώνουν / μήπως δεν  έπλασε ο Θεός/ τα πάντα εν σοφία…!!!

   Ποίηση – και όχι μόνο , ας μου το επιτρέψει η αγάπη του- όπου κρατώντας την ακαδημαϊκή στιχουργία –μέτρο , ρίμα, νόημα – ασχολείται με τον άνθρωπο και τις απόψεις του (π.χ Ο αντιχουντικός που βρίσκει την αφορμή να διδάξει εμμέσως  πλην σαφώς  ότι.. κι άρχισε πάλι απ` την αρχή /την λευτεριά να την υμνεί…! Είναι ακριβώς η ουσία του ποιητικού  λόγου και η αξία του !

  Ο Φυσιολατρισμός του  και η πατριδολατρία  του τον οδηγεί να υμνήσει την Ελιά. Ένα κλασσικό καθαρά ελληνικό  σύμβολο ειρήνης αλλά και τιμής ( Ολυμπιακοί αγώνες) ακόμη και τους Λαπαναγούς που στάθηκαν το πρώτο σκαλοπάτι της εκπαιδευτικής του καριέρας.

   Αξιοπρόσεκτο ανάμεσα στα πολλά που εν σοφία ποιεί (ποιώ= δημιουργώ)  η γνώση όπου :(Η γνώση είναι θησαυρός/για κάθε απόφασή σου/και είναι μέγας οδηγός/καθ` όλη τη ζωή σου)  -η άμιλλα-η ματαιότητα-η μακροβιότητα- ο σοφός –ο Ιανός με τα όσα μεταφορικά σημαίνει π.χ Όμως να μην επαίρεται / για τα κατορθώματά του/είναι καλό να σκέπτεται/ και τα ανομήματά του .

  Στον τίτλο της συλλογής γράφει ΠΟΙΗΣΗ. Στην πραγματικότητα είναι ένας κύκλος σοφίας (πείρα γαρ κτηθήσα εν τη ζωή και εν σχολική αιθούση) που κυκλοφορεί άλλοτε με ολιγόστιχα –σχεδόν επιγραμματικά- και άλλοτε με πολύστιχα τα οποία τον διευκολύνουν να εκφράσει με σαφήνεια  τις σκέψεις του , να σχολιάσει εν πλήρη επιγνώσει τα ανθρώπινα και να υπογραμμίσει ευθαρσώς –μα πάντα με αγάπη για τον άνθρωπο και σεβασμό για τη Δημιουργία. Σίγουρα πρόκειται για μια σοβαρή  και πρωτότυπη προσφορά  στη Νεοελληνική γραμματεία κα στην πνευματική ζωή του τόπου μας.   

  Είναι μια ακόμη υπογράμμιση της άποψης που έχω  για τον δάσκαλο. Για τον δάσκαλο  όποιου τόπου, όποιας εποχής όποιου τρόπου έκφρασης κα το σπουδαιότερο ότι είναι ο μόνος που δεν συνταξιοδοτείται παραμένοντας πάντα μάχιμος εν πνεύματι στις επάλξεις της προσφοράς  στην πατρίδα  και τον άνθρωπο.

Σταύρος Ιντζεγιάννης.

Πάτρα  Ιούνιος Τρίτη  και 13 !!!