ΣΧΟΛΙΑΖΟΝΤΑΣ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ

 

                                                       Σχόλιο  οπό τον

                                                   Σταύρο Ιντζεγιάν

        ΣΤΑΘΗ ΠΟΛΙΤΗ

        ΣΠΕΙΡΑ

   Μυθιστόρημα-Πάτρα 2023 Εκδόσεις ΤΟ ΔΟΝΤΙ .      

 

  Το πρώτο μυθιστόρημα του Στάθη Πολίτη, που παρουσιάζεται στη πνευματική ζωή της Νεοελληνικής  γραμματείας στη Ν./ Δυτική Ελλάδα.

    Γραμμένο με την παλαιά ακαδημαϊκή γραφή που ακολουθεί τη χρονολογική σειρά των γεγονότων ξεφεύγοντας ωστόσο από την κλασική συνταγή καθώς δίνεται στον αναγνώστη σε μικρά κεφάλαια κάποιες φορές και με την επιστροφή του χρόνου, ώστε να δίνει μιαν ανάσα στη ροή και να δικαιώνει τον τίτλο του βιβλίου..

   Το σκηνικό μετατίθεται χρονολογικά από την διάσκεψη της ειρήνης του `18 και την πετρελαϊκή κρίση του `19 με το ακόλουθό της  χρηματιστηριακό κραχ  του `29 .Ο μύθος αλλάζει σκηνικό απρόσμενα και μεταφέρεται από το Λονδίνο και τη Γαλλία ως αστυνομικό ενεργούμενο στην Μεταξική Ελλάδα για να καταλήξει στην Αμερική των χρόνων του Μακαρθυσμού (1950)

   Αξιοπρόσεκτο το ότι ο συγγραφέας  δίνει στον αναγνώστη του ιστορικά στοιχεία που προσδίδουν ιδιαίτερο  ενδιαφέρον στην όλη πλοκή . Ισπανικός εμφύλιος με τα χιλιάδες θύματα –απ` όπου  και το εμβληματικό έργο του Πικάσσο : Γκουέρνικα !  Η Μεταξική δικτατορία που άλωσε ακόμη και συνειδήσεις (Βάρσος) για να εξελιχθεί με την αστυνομική του πλοκή σε ένα ενδιαφέρον (χαρακτηριστικό της Μεταξικής δικτατορικής περιόδου) μυθιτόρημα και να καταλήξει σε μια εντελώς απίθανη –και απρόσμενη-αλλαγή σκηνικού στην Αμερική των μαγισσών  - και των προσωπικών  ερινύων του Μακάρθυ.

   Έτσι αρχίζει ένα νέο κεφάλαιο  σε  έναν καινούργιο μύθο με περιπετειώδη πλοκή που τελικά  αρθρώνεται και ολοκληρώνει το όλο μυθιστόρημα.

   Ο Στάθης Πολίτης δημιουργεί έναν τύπου μυθιστορήματος με  ιστορικά στοιχεία και εναλλαγή  τόπου και χρόνου. Ο έρωτας παίζει κι εδώ  τον δικό του ρόλο δίνοντας μια ρομαντική νότα σε μια  πολυεθνική - κατά κάποιον τρόπο-  παρέα νεαρών που ξαφνικά από την ανέμελη ζωή βρίσκονται στα γρανάζια μιας περιπέτειας..Αυτό το πολυεθνική έχει μια ιδιαίτερη σημασία γιατί ο αναγνώστης παρακολουθεί τις σκέψεις και τον τρόπο φέρεσθαι των διαφόρων εθνοτήτων σε μια  εποχή έντονων (πολιτικών και στρατιωτικών ) αλλαγών  που άλλαξαν τον γεωπολιτικό χάρτη της Ευρώπης αλλά επέδρασαν καταλυτικά στη ψυχοσύνθεση της νεώτερης γενιάς. Μιας γενιάς που έζησε έντονα στο πετσί της τον φόβο, την απογοήτευση ,την απελπισία αλλά και τη δύναμη που κρύβει μέσα του ο άνθρωπος και που τον κάνει να αντιστέκεται, να ορθώνεται και να  αντιμετωπίζει να πολεμά την καταφορά.

Μια  περιπέτεια  με απρόσμενες εξελίξεις σε μια από τις πιο ταραχώδεις εποχές της νεώτερης ιστορίας

     Παρά το ότι είναι το πρώτο μυθιστόρημα υπάρχει μια ωριμότητα απότοκη της παιδείας του καθώς και η  ακριβής τοποθέτησης εν χόρω και χρόνω των ιστορικών στοιχείων, που πολλά είναι δυστυχώς  άγνωστα για πολλούς νεοέλληνες που ζουν ( ζούμε) μια  περίοδο (ας μου συγχωρηθεί) ξεκομμένη από το ιστορικό παρελθόν– με ευθύνη της  παιδείας όπως αυτή διδάσκεται στη σύγχρονη εκπαίδευση.

   Η Σπείρα του Στάθη Πολίτη βρίσκεται στον κύκλο των μυθιστορημάτων που πρέπει να διαβάσει ο σύγχρονος αναγνώστης και που  αξίζει να κοσμήσει τη βιβλιοθήκη ενός βιβλιόφιλου

 Θα περιμένουμε το δεύτερο ως απόδειξη  ενός νεοεμφανιζόμενου συνεπούς πεζογράφου και όχι ως μια τυχαία αναλαμπή

Σταύρος Ιντζεγιάν

sindzeyan@gmail.com

 Πάτρα Οκτώβρης 1923.

εκκλησιολογος 30/9/23

 

                                                           ΚΑθ ΟΔΟΝ  

    Η ΑΓΙΑ ΚΟΙΝΩΝΊΑ

 

    Τον είδα την Κυριακή που πέρασε καθώς περνούσε μπροστά μου να πάει να κοινωνήσει. Στην Ευαγγελίστρια η σκηνή όπου εκκλησιάζομαι από τότε που ήρθαμε στην Πάτρα κάπου 80 χρόνια πριν και παρά το γεγονός ότι δεν είμαι ενορίτης δεν μπορώ και να αλλάξω εκκλησία. Θα πείτε ότι η εκκλησιά όποια και να είναι δεν παύει να είναι ο τόπος της πνευματικής περισυλλογής της προσευχής και της δοξολογίας του Κυρίου. Σωστά αλλά μου φαίνεται ότι διαπράττω… απιστία αν για λόγους κοινωνικής ανάγκης – μνημόσυνα λόγου χάριν-εκκλησιαστώ αλλού. Ας μη μου το μαρτυρήσει ο Κύριος !

   Τον είδα λοιπόν που πήγαινε να κοινωνήσει και μου έκανε εντύπωση γιατί το προηγούμενο βράδυ τον είχα δει στην ψησταριά του Μπάμπη μπροστά σε ένα κατάφορτο τραπέζι με μπύρες και άλλα …τερψιλαρύγγια  γεύσης και στομάχου .

   Του το είπα καθώς  μετά την απόλυση συναντηθήκαμε για τον συνήθη καφέ: Βρε αθεόφοβε κοινώνησες ;

    Α  ναι. Νήστεψα.

   Τι είδους νηστεία που τρώγατε  το καταπέτασμα στην ψησταριά.

   Α, εγώ δεν έφαγα. Ούτε κρέας, ούτε τυρί. Μόνο ψωμί σαλάτα και μπυρίτσα.

   Από εκεί ερεθίστηκα. Δηλαδή όλη η ιστορία της νηστείας  του Σαββάτου – για να κοινωνήσει την επομένη Κυριακή είναι να μη φας κρέας; Αυτό  είναι όλη κι όλη η έννοια της νηστείας για να κοινωνήσεις την Κυριακή. Η εξομολόγηση που πάει; Δηλαδή δίνεις  άφεση αμαρτιών με το να μη φας κρέας ή κάποιο γαλακτερό ;

  - Μα έτσι κάνουν όλοι, μου διαμαρτυρήθηκε όταν αρχίσαμε να το συζητάμε, Δεν τρώμε κάτι αρτύσιμο το Σάββατο το βράδυ και την άλλη ημέρα πηγαίνουμε να κοινωνήσουμε .Θα ήταν προτιμότερο να μην κοινωνήσω καθόλου; Πως το βλέπεις. Οι περισσότεροι   δεν τρώνε κάτι το… επιλήψιμο το Σαββατόβραδο και την άλλη ημέρα κοινωνούν.

   Το θέμα έχει παραμέτρους . Διότι νηστεύω δεν σημαίνει ότι απλώς δεν τρώω  κρέας .Όταν έχεις μπροστά σου μια ολόκληρη τραπεζαρία γεμάτη από σαλατικά και άλλα που μπορεί να  μην  είναι νηστίσιμα με τη στενή έννοια της νηστείας – ακόμη και μια  ολόκληρη φραντζόλα  ψωμί και κρεμμύδι έτσι που να υπερχορτάσεις ή αλάδωτες φακές δυο πιάτα –συγγενικό μου πρόσωπο  που   τις ημέρες της νηστείας έτρωγε ολόκληρη… τραπεζαρία έτσι που χόρταινε  τρίδιπλα από το να έτρωγε εκατό γραμμάρια κρέας ή μια στάλα τυρί χώρια που έτρωγε ολόκληρη γαβάθα  φασολάδα!!! Το σόι νηστεία είναι αυτή; Ποιον κοροϊδεύεις τελικά; Κύριε ξέρεις ότι δεν έφαγα κρέας ούτε κάτι ζωικό, άρα δικαιούμαι να παρακαθίσω στο δείπνο Σου !

    Νηστεία θα πει όχι μόνο να αποφεύγεις τα κρεατικά αλλά και ην ηδονή του στομάχου έλεγε ο καλόγερος που μας έκανε  κατηχητικό– το έλεγε γιατί ήξερε  πως τις ημέρες που μας ανάγκαζε η μάνα να νηστεύουμε για να κοινωνήσει  αυτή την Κυριακή, το φαγητό ήταν  νηστίσιμο μεν αλλά λίγο- με το σταγονόμετρο- πέφταμε με τα μούτρα στα στραγαλοφύστικα και τις καραμέλες .Θεός σ` χωρές τον πατέρα που έβαζε δήθεν τις φωνές-Ευγενία  εσύ θα κοινωνήσεις εγώ  πρέπει να νηστέψω; Θα διαμαρτυρηθώ στον Δεσπότη να σου βάλλει μυαλό.

  -Είμαστε οικογένεια έλεγε η μάνα άρα ότι είναι για τον έναν είναι για όλους!

    Αλήθεια σκέφτομαι. Όλοι αυτοί που κοινωνούν των αχράντων μυστηρίων –που παρακάθονται στο δείπνο του Κυρίου όπως μας μάθαινε ο  καλόγερος-μαζί βέβαια κι εγώ δεν  εξαιρώ τον εαυτό μου- τηρούν και πως τη νηστεία του Σαββάτου;

   Μήπως σκέφτομαι κοντά στα τόσα που χαλαρώσανε –  χαλαρώσαμε- στην περίεργη εποχή μας που τα ισοπεδώνει όλα δυστυχώς, ήθη και έθιμα και κανόνες και πειθαρχίες και  σεβασμούς ακόμη –πολύ φοβάμαι, ήμαρτον Κύριε και την θρησκευτικότητά μας και την πίστη μας-και πάψαμε να δίνουμε σημασία στο σωστό και το πρέπον.

   Νήστεψα το κρέας είπε ο φίλος αλλά μπούκωσε ότι βρήκε μπροστά του και πήγε την άλλη ημέρα να κοινωνήσει  ελαφρά τη καρδία

-         Μα έτσι κάνουν όλοι μου είπε,

Θέλησα να διαμαρτυρηθώ αλλά εκείνη η φωνή που με ελέγχει μου έβαλε τις φωνές: Για πρόσεχε. Μήπως κι εσύ που γράφεις για τους άλλους τα ίδια δεν κάνεις. Είσαι καλύτερος τάχα ;

  Έχει δίκιο αδελφοί μου. Στήστε με στον τοίχο και λιθοβολήστε με.

 Μακάριοι αυτοί που καταφέρνουν να κρατούν αλώβητη την πίστη τους και νηστεύουν αληθινά και καθώς πρέπει.

Σταύρος Ιντζεγιαννης