ΤΟ
ΤΑΞΙΔΙ ΤΟΥ ΠΕΡΣΕΑ ΣΤΗΝ ΕΣΠΕΡΙΑ
ΚΑΠΕΤΑΝ ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ
Τέρπειν άμα και διδάσκειν !
Ο καπετάν Γιώργος Σπηλιώτης κουβαλώντας από
γεννησιμιού του όπως όλοι οι Ιόνιοι τα
γονίδια του Οδυσσέα επιχειρεί
ακροβατώντας μεταξύ μύθου και ιστορίας να περιγράψει το ταξίδι του μυθικού ήρωα
Περσέα με δεκαπεντασύλλαβο στίχο αναζητώντας με πυξίδα την αρχαιολατρία του να στοιχειοθετήσει (με 603 στίχους) μέσα στην πανέμορφη Ελληνική μυθολογία της όποιας αποδεικνύεται γνώστης σε βάθος, το ταξίδι του Περσέα στην Εσπερία –σύμβολο του ανήσυχου Έλληνα που έφτασε ως το Αμαζόνιο, και όπου στις
όχθες του ιστορείται το Ελληνικό δαιμόνιο.
Αρχίζοντας κατά τον Ομηρικό τρόπο με το
γενεαλογικό δέντρο του Περσέα του οποίου
γενάρχης θεωρείται ο Δίας που ακόλαστος
και αχόρταγος ενώνεται κι εδώ με τη Δανάη μεταμορφωμένος σε χρυσή βροχή.
Ο ποιητής φροντίζει φωτίζοντας τις σκέψεις
και τις ενέργειες του νεαρού Περσέα να αιτιολογήσει το μακρινό ταξίδι του στην Εσπερία
όπου η αθλοφορία του κατ` εντολή του βασιλιά Πολυδέκτη έχει ως έπαθλο την
κεφαλή της Μέδουσας.
Πρωταγωνιστές της ιστορίας ,όπως κατά κανόνα
συμβαίνει στην ελληνική μυθολογία, ο Δίας πατήρ θεών και ανθρώπων που
αχόρταγος ερωτικά σμίγει με όποια
παρθένα του γυαλίσει και γεννά τον
κόσμο, ο αγγελιοφόρος του ο Ερμής, εκτελεστής των εντολών του και η Αθηνά – το
πνεύμα άλλοτε του καλού και άλλοτε της εκδίκησης - που επεμβαίνει και δίνει λύσεις και βέβαια το μαντείο των Δελφών , βασικός
αίτιος όλης της ιστορίας καθώς ο χρησμός
του κάθε φορά , στη μυθολογία μας τη διαμορφώνει
παίζοντας το ρόλο της μοίρας η οποία με τους
χρησμούς της ποδηγετεί την ιστορία .
’Ετσι το ταξίδι του Περσέα όπως την ιστορεί ο ποιητής δεν είναι τίποτε άλλο παρά
μια περιήγηση στην ελληνική μυθολογία και τον αρχαίο κόσμο της Ελληνικής
προϊστορίας.
Στον λαβυρινθώδη κόσμο των
σχέσεων των Ολυμπίων που οι πρόγονοί μας έπλασαν κατ εικόνα και ομοίωση του ανθρώπου
με τα πάθη και τα λάθη του. Σε μεταφορά στα καθ` ημάς είναι η περίπλοκη σχέση θεού και ανθρώπου ακατάλυτα
δεμένων στην ιστορία της ανθρωπότητας.
Το ταξίδι του Περσέα ιστορείται από λιμάνι σε λιμάνι από τη νότιο Ιταλία έως τον Αμαζόνιο όπου με
διηγηματογραφική λεπτομέρεια πάντα με άψογο δεκαπεντασύλλαβο περιγράφει τη
γεωφυσική και γεωπολιτική κατάσταση του τόπου με τους κατοίκους και τον
πολιτισμό τους : «Θα πιάσουμε την Κορσική κι εκεί θα βρούμε δικούς μας, είναι
έμποροι δερμάτων και ξυλείας»
Μ` αυτόν τον τρόπο ο ποιητής ταξιδεύει τον
αναγνώστη του σε τόπους όπου κατά την απολογητική
του «στον μύθο πάντα κρύβεται η ιστορική
αλήθεια» Μια αλήθεια που ιστορεί τον ερχομό των Ελλήνων ως τον μακρινό
Αμαζόνιο όπου στις όχθες του βρίσκουμε
αποδείξεις της Ελληνικής παρουσίας (γραφές ελληνικές-και μέταλλα από χρυσό και ασήμι) κι
αλλού « Με χαμηλές τις όχθες του και άλλοτε με βράχια/ απόκρημνα στις δυο
πλευρές που έχουν παραστάσεις /καράβια ναύτες και γραφές θυμίζουνε Ελλάδα»
Είναι ο τρόπος του καπετάν Σπηλιώτη να ξεναγήσει τον
αναγνώστη του σε μια αρχαιολογική
περιήγηση με αφορμή την ύπαρξη της
Μέδουσας η οποία γεννάται από
τη μήνι της Αθηνάς διότι αν και ιέρειά της η
Μέδουσα καταπάτησε τον όρκο της με αποτέλεσμα να τη μεταμορφώσει σε τέρας «η όψη της απαίσια και τα μαλλιά ης φίδια/ν`
απολιθώνεται αυτός που την κοιτά στα
μάτια»
Ο Περσέας – ο αιώνιος Έλληνας –δωρίζει στη
θεά Αθηνά το κεφάλι της Μέδουσας να στολίσει την ασπίδα της . Είναι κι εδώ ο
συμβολισμός του ανθρώπου που δωρίζει στον Θεό το ευχαριστήριο τάμα του κάτι που
το συναντάμε από τότε μέχρι σήμερα!!!
Γενικά ο αναγνώστης πέρα από την απόλαυση
ενός ωραίου ποιητικού κειμένου διδάσκεται ή επαναφέρει στη μνήμη του τις μυθολογικές μας καταβολές, πέρα από την
ιστορία των άστρων όπου ο Γιώργος
Σπηλιώτης ο πολυταξιδεμένος καπετάνιος
αναλύει τη θέση και την ερμηνεία
των άστρων
-υπάρχει κατατοπιστικό διάγραμμα
των άστρων στων ουράνιο θόλο –
Μέσα από την έμμετρη
διήγηση παρακολουθούμε την ύπαρξη απογόνων
Ελληνικής καταγωγής στο χωριό Μακεδονία, όπου «Στον τόπο `δω ξεμείναν Έλληνες που
ταξίδεψαν/στα χρόνια τα παλιά και δεν γυρίσαν πίσω…»
Η περιπέτεια
συνεχίζεται στο παλάτι της Μέδουσας, με το τέχνασμα
του Περσέα ( βοηθούσης της Αθηνάς) να κόψει το κεφάλι της Μέδουσας , τη
γέννηση του φτερωτού Πήγασου κι ακόμη όπου
στο μαντείο Τσεβίν υπάρχουν αποδείξεις της Ελληνικής παρουσίας … « Εγχάρακτες
οι ζωγραφιές με θάλασσες , καράβια….επιγραφές στ` Ελληνικά στολίζανε τους τοίχους»
Η γέννηση του φτερωτού
Πήγασου με τον οποίο οδηγήθηκαν στα
πλοία που περίμεναν και στήσαν πανηγύρι
Οι περιπέτειες του Περσέα θα τον φέρουν στη Λιβύη στους
Αιθίοπες, στην Παλαιστίνη , και στην Αίγυπτο
όπου παντού υπάρχει έντονη η παρουσία των Ελλήνων ως τις Ινδίες.
Ιστορία – προϊστορία και μυθολογία των προ των γνωστών μυθικών
χρόνων σμίγουν σε ένα ποιητικό κείμενο
με έντονη και παραστατική ερμηνεία των άστρων που εικονοποιούν τη θέση του
καθενός και την σχέση τους με την μύθο
από τον οποίο προέρχονται και
στον οποίο χρωστούν το όνομα και την
ύπαρξή τους
Τρεις εκστρατείες γεμάτες άγνωστα σε πολλούς στοιχεία που
δημιουργούν την αίσθηση ότι παρακολουθεί σεμινάριο αρχαιογνωσίας -αστρονομίας-ποιητικής αρτιότητας και
ερμηνείας φυσικών και υπερφυσικών φαινομένων .Όλα αυτά τα οποία στοιχειοθετούν
και στηρίζουν την πολυεπίπεδη και πολύτροπη Ελληνική μυθολογία τεκμηριώνοντας με
έναν λυρισμό και γλωσσικά πάμπλουτο θησαυρό και εύστροφο χειρισμό της ρίμας με το μέτρο κυρίαρχο στη ροή του μύθου.
Ο αναγνώστης διαβάζει –μαθαίνει-ακολουθεί με τη φαντασία του το ταξίδι από τόπο
σε τόπο θαυμάζει μαζί και απορεί για το Ελληνικό δαιμόνιο που φτάνει στα πέρατα
του τότε γνωστού κόσμου, ζει τις νίκες και τις δυσκολίες, ταυτίζεται χάρη στον
τρόπο του ποιητή να του γεννά μιαν αμεσότητα, αυτό που στην αρχή υπογράμμισα γράφοντας
ότι το ταξίδι του Περσέα όπως ποιητικά απεικονίζεται από τον καπετάν Γιώργο
Σπηλιώτη ερμηνεύεται με το γνωστό «Τέρπειν άμα και διδάσκειν»
Σταύρος Ιντζεγιαννης
!
.
