ΣΧΟΛΙΑΖΟΝΤΑΣ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ

 

                                                       Σχόλιο  οπό τον

                                                   Σταύρο Ιντζεγιάν

        ΣΤΑΘΗ ΠΟΛΙΤΗ

        ΣΠΕΙΡΑ

   Μυθιστόρημα-Πάτρα 2023 Εκδόσεις ΤΟ ΔΟΝΤΙ .      

 

  Το πρώτο μυθιστόρημα του Στάθη Πολίτη, που παρουσιάζεται στη πνευματική ζωή της Νεοελληνικής  γραμματείας στη Ν./ Δυτική Ελλάδα.

    Γραμμένο με την παλαιά ακαδημαϊκή γραφή που ακολουθεί τη χρονολογική σειρά των γεγονότων ξεφεύγοντας ωστόσο από την κλασική συνταγή καθώς δίνεται στον αναγνώστη σε μικρά κεφάλαια κάποιες φορές και με την επιστροφή του χρόνου, ώστε να δίνει μιαν ανάσα στη ροή και να δικαιώνει τον τίτλο του βιβλίου..

   Το σκηνικό μετατίθεται χρονολογικά από την διάσκεψη της ειρήνης του `18 και την πετρελαϊκή κρίση του `19 με το ακόλουθό της  χρηματιστηριακό κραχ  του `29 .Ο μύθος αλλάζει σκηνικό απρόσμενα και μεταφέρεται από το Λονδίνο και τη Γαλλία ως αστυνομικό ενεργούμενο στην Μεταξική Ελλάδα για να καταλήξει στην Αμερική των χρόνων του Μακαρθυσμού (1950)

   Αξιοπρόσεκτο το ότι ο συγγραφέας  δίνει στον αναγνώστη του ιστορικά στοιχεία που προσδίδουν ιδιαίτερο  ενδιαφέρον στην όλη πλοκή . Ισπανικός εμφύλιος με τα χιλιάδες θύματα –απ` όπου  και το εμβληματικό έργο του Πικάσσο : Γκουέρνικα !  Η Μεταξική δικτατορία που άλωσε ακόμη και συνειδήσεις (Βάρσος) για να εξελιχθεί με την αστυνομική του πλοκή σε ένα ενδιαφέρον (χαρακτηριστικό της Μεταξικής δικτατορικής περιόδου) μυθιτόρημα και να καταλήξει σε μια εντελώς απίθανη –και απρόσμενη-αλλαγή σκηνικού στην Αμερική των μαγισσών  - και των προσωπικών  ερινύων του Μακάρθυ.

   Έτσι αρχίζει ένα νέο κεφάλαιο  σε  έναν καινούργιο μύθο με περιπετειώδη πλοκή που τελικά  αρθρώνεται και ολοκληρώνει το όλο μυθιστόρημα.

   Ο Στάθης Πολίτης δημιουργεί έναν τύπου μυθιστορήματος με  ιστορικά στοιχεία και εναλλαγή  τόπου και χρόνου. Ο έρωτας παίζει κι εδώ  τον δικό του ρόλο δίνοντας μια ρομαντική νότα σε μια  πολυεθνική - κατά κάποιον τρόπο-  παρέα νεαρών που ξαφνικά από την ανέμελη ζωή βρίσκονται στα γρανάζια μιας περιπέτειας..Αυτό το πολυεθνική έχει μια ιδιαίτερη σημασία γιατί ο αναγνώστης παρακολουθεί τις σκέψεις και τον τρόπο φέρεσθαι των διαφόρων εθνοτήτων σε μια  εποχή έντονων (πολιτικών και στρατιωτικών ) αλλαγών  που άλλαξαν τον γεωπολιτικό χάρτη της Ευρώπης αλλά επέδρασαν καταλυτικά στη ψυχοσύνθεση της νεώτερης γενιάς. Μιας γενιάς που έζησε έντονα στο πετσί της τον φόβο, την απογοήτευση ,την απελπισία αλλά και τη δύναμη που κρύβει μέσα του ο άνθρωπος και που τον κάνει να αντιστέκεται, να ορθώνεται και να  αντιμετωπίζει να πολεμά την καταφορά.

Μια  περιπέτεια  με απρόσμενες εξελίξεις σε μια από τις πιο ταραχώδεις εποχές της νεώτερης ιστορίας

     Παρά το ότι είναι το πρώτο μυθιστόρημα υπάρχει μια ωριμότητα απότοκη της παιδείας του καθώς και η  ακριβής τοποθέτησης εν χόρω και χρόνω των ιστορικών στοιχείων, που πολλά είναι δυστυχώς  άγνωστα για πολλούς νεοέλληνες που ζουν ( ζούμε) μια  περίοδο (ας μου συγχωρηθεί) ξεκομμένη από το ιστορικό παρελθόν– με ευθύνη της  παιδείας όπως αυτή διδάσκεται στη σύγχρονη εκπαίδευση.

   Η Σπείρα του Στάθη Πολίτη βρίσκεται στον κύκλο των μυθιστορημάτων που πρέπει να διαβάσει ο σύγχρονος αναγνώστης και που  αξίζει να κοσμήσει τη βιβλιοθήκη ενός βιβλιόφιλου

 Θα περιμένουμε το δεύτερο ως απόδειξη  ενός νεοεμφανιζόμενου συνεπούς πεζογράφου και όχι ως μια τυχαία αναλαμπή

Σταύρος Ιντζεγιάν

sindzeyan@gmail.com

 Πάτρα Οκτώβρης 1923.

εκκλησιολογος 30/9/23

 

                                                           ΚΑθ ΟΔΟΝ  

    Η ΑΓΙΑ ΚΟΙΝΩΝΊΑ

 

    Τον είδα την Κυριακή που πέρασε καθώς περνούσε μπροστά μου να πάει να κοινωνήσει. Στην Ευαγγελίστρια η σκηνή όπου εκκλησιάζομαι από τότε που ήρθαμε στην Πάτρα κάπου 80 χρόνια πριν και παρά το γεγονός ότι δεν είμαι ενορίτης δεν μπορώ και να αλλάξω εκκλησία. Θα πείτε ότι η εκκλησιά όποια και να είναι δεν παύει να είναι ο τόπος της πνευματικής περισυλλογής της προσευχής και της δοξολογίας του Κυρίου. Σωστά αλλά μου φαίνεται ότι διαπράττω… απιστία αν για λόγους κοινωνικής ανάγκης – μνημόσυνα λόγου χάριν-εκκλησιαστώ αλλού. Ας μη μου το μαρτυρήσει ο Κύριος !

   Τον είδα λοιπόν που πήγαινε να κοινωνήσει και μου έκανε εντύπωση γιατί το προηγούμενο βράδυ τον είχα δει στην ψησταριά του Μπάμπη μπροστά σε ένα κατάφορτο τραπέζι με μπύρες και άλλα …τερψιλαρύγγια  γεύσης και στομάχου .

   Του το είπα καθώς  μετά την απόλυση συναντηθήκαμε για τον συνήθη καφέ: Βρε αθεόφοβε κοινώνησες ;

    Α  ναι. Νήστεψα.

   Τι είδους νηστεία που τρώγατε  το καταπέτασμα στην ψησταριά.

   Α, εγώ δεν έφαγα. Ούτε κρέας, ούτε τυρί. Μόνο ψωμί σαλάτα και μπυρίτσα.

   Από εκεί ερεθίστηκα. Δηλαδή όλη η ιστορία της νηστείας  του Σαββάτου – για να κοινωνήσει την επομένη Κυριακή είναι να μη φας κρέας; Αυτό  είναι όλη κι όλη η έννοια της νηστείας για να κοινωνήσεις την Κυριακή. Η εξομολόγηση που πάει; Δηλαδή δίνεις  άφεση αμαρτιών με το να μη φας κρέας ή κάποιο γαλακτερό ;

  - Μα έτσι κάνουν όλοι, μου διαμαρτυρήθηκε όταν αρχίσαμε να το συζητάμε, Δεν τρώμε κάτι αρτύσιμο το Σάββατο το βράδυ και την άλλη ημέρα πηγαίνουμε να κοινωνήσουμε .Θα ήταν προτιμότερο να μην κοινωνήσω καθόλου; Πως το βλέπεις. Οι περισσότεροι   δεν τρώνε κάτι το… επιλήψιμο το Σαββατόβραδο και την άλλη ημέρα κοινωνούν.

   Το θέμα έχει παραμέτρους . Διότι νηστεύω δεν σημαίνει ότι απλώς δεν τρώω  κρέας .Όταν έχεις μπροστά σου μια ολόκληρη τραπεζαρία γεμάτη από σαλατικά και άλλα που μπορεί να  μην  είναι νηστίσιμα με τη στενή έννοια της νηστείας – ακόμη και μια  ολόκληρη φραντζόλα  ψωμί και κρεμμύδι έτσι που να υπερχορτάσεις ή αλάδωτες φακές δυο πιάτα –συγγενικό μου πρόσωπο  που   τις ημέρες της νηστείας έτρωγε ολόκληρη… τραπεζαρία έτσι που χόρταινε  τρίδιπλα από το να έτρωγε εκατό γραμμάρια κρέας ή μια στάλα τυρί χώρια που έτρωγε ολόκληρη γαβάθα  φασολάδα!!! Το σόι νηστεία είναι αυτή; Ποιον κοροϊδεύεις τελικά; Κύριε ξέρεις ότι δεν έφαγα κρέας ούτε κάτι ζωικό, άρα δικαιούμαι να παρακαθίσω στο δείπνο Σου !

    Νηστεία θα πει όχι μόνο να αποφεύγεις τα κρεατικά αλλά και ην ηδονή του στομάχου έλεγε ο καλόγερος που μας έκανε  κατηχητικό– το έλεγε γιατί ήξερε  πως τις ημέρες που μας ανάγκαζε η μάνα να νηστεύουμε για να κοινωνήσει  αυτή την Κυριακή, το φαγητό ήταν  νηστίσιμο μεν αλλά λίγο- με το σταγονόμετρο- πέφταμε με τα μούτρα στα στραγαλοφύστικα και τις καραμέλες .Θεός σ` χωρές τον πατέρα που έβαζε δήθεν τις φωνές-Ευγενία  εσύ θα κοινωνήσεις εγώ  πρέπει να νηστέψω; Θα διαμαρτυρηθώ στον Δεσπότη να σου βάλλει μυαλό.

  -Είμαστε οικογένεια έλεγε η μάνα άρα ότι είναι για τον έναν είναι για όλους!

    Αλήθεια σκέφτομαι. Όλοι αυτοί που κοινωνούν των αχράντων μυστηρίων –που παρακάθονται στο δείπνο του Κυρίου όπως μας μάθαινε ο  καλόγερος-μαζί βέβαια κι εγώ δεν  εξαιρώ τον εαυτό μου- τηρούν και πως τη νηστεία του Σαββάτου;

   Μήπως σκέφτομαι κοντά στα τόσα που χαλαρώσανε –  χαλαρώσαμε- στην περίεργη εποχή μας που τα ισοπεδώνει όλα δυστυχώς, ήθη και έθιμα και κανόνες και πειθαρχίες και  σεβασμούς ακόμη –πολύ φοβάμαι, ήμαρτον Κύριε και την θρησκευτικότητά μας και την πίστη μας-και πάψαμε να δίνουμε σημασία στο σωστό και το πρέπον.

   Νήστεψα το κρέας είπε ο φίλος αλλά μπούκωσε ότι βρήκε μπροστά του και πήγε την άλλη ημέρα να κοινωνήσει  ελαφρά τη καρδία

-         Μα έτσι κάνουν όλοι μου είπε,

Θέλησα να διαμαρτυρηθώ αλλά εκείνη η φωνή που με ελέγχει μου έβαλε τις φωνές: Για πρόσεχε. Μήπως κι εσύ που γράφεις για τους άλλους τα ίδια δεν κάνεις. Είσαι καλύτερος τάχα ;

  Έχει δίκιο αδελφοί μου. Στήστε με στον τοίχο και λιθοβολήστε με.

 Μακάριοι αυτοί που καταφέρνουν να κρατούν αλώβητη την πίστη τους και νηστεύουν αληθινά και καθώς πρέπει.

Σταύρος Ιντζεγιαννης

 

   

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟ

 

Αφιέρωμα  στον φίλο Δημήτρη Μαρκόπουλο –τον αεί και εν πάσι Δάσκαλο

 

   Χθες σε ώρα διαλογισμού μεταξύ ύπνου και εγρήγορσης βρέθηκα ξαφνικά στο επέκεινα .

  Αίθουσα Δικαστηρίου κάπου στον ουρανό πάνω σε δυο κάσπρα σύγνεφα

 Δικαστής ο Ων και ο Ην με το φωτεινό τρίγωνο όπως μας τον παριστούν οι 





Προεπισκόπηση





Δημοσίευση















Παράγραφος

























αγιογράφοι και γύρω του η στρατιά των αγγέλων,

  Εισαγγελεύς ένας αυστηρός  Άγιος κάτι σαν Σαβοναρόλας της ορθοδοξίας με μακριά γενειάδα που την υποβάστάζαν δύο άγγελοι για να μη  σέρνεται και γραμματεύς ένας Απόστολος  με ένα  βουνό επιστολόχαρτα . Εικάζω πως ήταν ο Απόστολος των Εθνών Παύλος που συμπλήρωνε τις επιστολές  του.

   Άρχεται η συνεδρίαση. Κλητήρας ο αρχάγγελος Γαβριήλ. Μηνυτής  ο Αρχάγγελος Μιχαήλ.  

 Να προσέλθει ο κατηγορούμενος Σταύρος Ιντζεγιάννης.

   Ο εισαγγελεύς έχει τον λόγο: Ζητώ αγαθέ Πάτερ να

καταδικαστεί εις την εσχάτης των ποινών ως ανίερος  διότι όπως βεβαιώνει αυτήκοος μάρτυς ο Αρχάγγελος Μιχαήλ εξεφράσθη απρεπώς κατά της υπάρξεως του Θεού ως εδραζομένης κατά τας παραδόσεις  στις 10 εντολές, την επί του όρους ομιλία του Υιού Σου , τους μακαρισμούς, τις επιστολές του Αποστόλου Παύλου και στα Πατερικά κείμενα όπως μας τα δίδαξαν οι τρεις μέγιστοι φωστήρες της τρισηλίου Θεότητος οι την κτίση πάσαν θεογνωσίας νάμασι καταρδεύσαντας ως επίσης ο Ιερός Χρυσόστομος και η σοφία των άλλων πατέρων

  

 Να προσέλθει ο έτερος κατηγορούμενος. Σταύρος Ιντζεγιάννης

  Ο εισαγγελεύς τι εισηγείται δι αυτόν;

-Να καταδικασθεί αγαθέ Πάτερ ως ανίερος , διότι ερωτηθείς περί του Θεού έδειξε το φεγγάρι που παιζογελούσε στα φυλλώματα της λεύκας, δυο πουλάκια που χόρευαν τρελές πιρουέτες  στον καταγάλανο ουρανό γράφοντας δοξολογήματα ,έδειξε το ηλιοβασίλεμα την ιερή ώρα του δειλινού που ο ήλιος πριν βυθιστεί στον  γαλάζιο Πατραϊκό κυνηγιόνταν με  δυο αποξεχασμένα σύγνεφα στο βάθος του ορίζοντα κι ακόμα ερωτηθεί αν υπάρχει Θεός έδειξε το οργισμένο κύμα που σπάει πάνω στον βράχο τον ακατάλυτο χρόνια τώρα, έδειξε μια  κόκκινη ανεμώνα που κουτσομπόλευε με μια μωβ βουκαμβίλια, ένα κίτρινο αγριολούλουδο στην άκρη του ρυακιού και τον νέο ήλιο της καινούργιας ημέρας που  στραφτάλιζε στο τζάμι της απέναντι πολυκατοικίας πλημμυρίζοντας φως τα πάντα ένα γύρω.

  Ακόμα-  ακόμα έδειξε εκείνα τα μεγάλα κατάμαυρα ματάκια του δίχρονου γυφτόπουλου που σε κοιτάζουν γεμάτα αθωότητα καθώς απλώνει  τρέμοντας το χεράκι του η εκείνον το γέρο ζητιάνο που κάθεται στη γωνία ζητιανεύοντας ένα ξεροκόμματο.

Ερωτηθείς δε ακόμη, άκουσον- άκουσον, ο ανίερος περί του Θεού έδειξε ένα μυρμήγκι που κουβαλούσε ένα  σπόρο σιτάρι και σηκώθηκε όρθιος και έκανε τον σταυρό του :Μέγας ει Κύριε και δοξασμένη η Δημιουργία Σου πάντα εν ακράτω σοφία εποίησες

  Ο Αρχιδικαστής χάιδεψε τη γενειάδα του συλλογισμένος ;Να γραφούν όλα αυτά στα πρακτικά, λύεται η συνεδρίαση. Η απόφαση θα εκδοθεί εις τους αιώνας των αιώνων

Για την αντιγραφή

Σταύρος Ιντζεγιαννης

 

ΦΩΤΗΣ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟς ΟΙΗΣΗ

 

   ΦΩΤΗΣ .Ν. ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ

      Ποιημένα στιγμιότυπα -

                                    Ποίηση- Πάτρα 2023

 

   Κυκλοφόρησε  σε στενό κύκλο  παροικούντων την πνευματική μας Ιερουσαλήμ η πολυαναμενόμενη –λόγω της ιδιαιτερότητας της ποιητικής του γραφής –συλλογή του Φώτη Παλαιολόγου και η οποία –καθώς μαθαίνω- θα παρουσιαστεί στον ευρύτερο λογοτεχνικό κύκλο το μετακαλόκαιρο.

   Αυτόνομος ο κάθε στίχος αρθρώνεται στον κύριο άξονα του τίτλου ο οποίος λειτουργεί συμπερασματικά στο τέλος κάθε τετράστιχου και εκφράζει οιονεί την οπτική γωνία του  σύγχρονου   διανοούμενου ποιητή πάνω στα στιγμιότυπα  της καθημερινότητας που συγκροτούν το κοινωνικό και όχι μόνο αλλά και το ευρύτερο οπτικό και αισθητό πεδίο της ζωής μας όπως αυτή παρουσιάζεται στον περιβάλλοντα κόσμο μας

   Δείτε:

    Λόγια άηχα θρηνούν αποκεφαλισμένα συναισθήματα…

  Ζήση ανθρώπου  αποψιλώνεται σ` αγάπης προδοσία

Καράβι χάρτινο χαρακτήρας  ναυπηγημένος στην απάτη

Φιλόστοργη  ψυχή μου…σώζεις  ό,τι σε δυναμώνει

        Βυθισμένος έρωτας

   

     Ο αναγνώστης παρατηρεί έναν κάποιο ποιητικό εξπρεσιονισμό –άσχετο ωστόσο από υπερρεαλιστικά κατεστημένα- καθώς  αισθήματα συναντούν και ερμηνεύουν  οπτικές εικόνες-στιγμιότυπα-…

….Ανατέλλει βροχερή χαρά σε αμοιβαίο φθόνο»

 Από την…Πληγωμένη συντροφικότητα  ( σελ 12)

  Χρειάζεται οπωσδήποτε μια εξοικείωση  στην ποιητική

-δεν θα έλεγα νεωτεριστική αλλά οπωσδήποτε προωθημένη-γραφή του Φώτη Παλαιολόγου για να μπορέσεις όχι να καταλάβεις αλλά να νοιώσεις τον ψυχισμό ενός σύγχρονου διανοούμενου ποιητή

όπως ο Φώτης Παλαιολόγος που ποιεί στην κυριολεξία του όρου ποιώ =δημιουργώ

  

 Παράδειγμα

  ... Ανάμικτος ήχος συναισθημάτων χορδή σαν παιχνιδίζει…

…Γοργά αποδημεί πόνος ηττημένος απ` όμηρη χαρά…

…Μεθάει στο λίκνισμα ανθών ήλιος βροχή σαν χαιρετίζει…

…Χορδές και ηλιαχτίδες ζωογονούν αγάπη σαν αντιλαμβάνονται …

  …Κρυφά μηνύματα   (Σελ 28)

 

Κοφτός επιγραμματικός στίχος, ωστόσο με ξεχωριστή εκφραστικότητα και με απόλυτη σαφήνεια η οποία οδηγεί σε στοχασμό για να εισχωρήσεις στο βάθος της σκέψης του ποιητή και να χαρείς αυτόν τον μοναδικό τρόπο της μετάλλαξης της σκέψης σε εικόνα!

  Διάχυτη σε όλη τη συλλογή μια μοναδική εικονοπλασία  -στα όρια ενός ρομαντισμού-που αποκαλύπτει μιαν άκρα  ευαισθησία και έναν φυσιολατρισμό σπάνιας ψυχικής ευαισθησίας στην ομορφιά της δημιουργίας-πως αλλιώς να  ονομάσω- αυτή την εικόνα-ένα αληθινό διαμαντάκι όπου εικονοποιεί αισθήματα , ζωοποιοί καταστάσεις χαρακτηρίζει στιγμές, αυτό που είναι και το κυρίαρχο μοτίβο όλης της συλλογής και του  τρόπου που βλέπει-ζει, αντιλαμβάνεται την ανθρώπινη ύπαρξή στο πλαίσιο του γύρω του κόσμου

  

     Δείτε  :.

 …Σύννεφο ερωτευμένο σ` όμορφο δειλινό…

…μεθυσμένε ορίζοντα με σαγηνευτικά ηλιοχρώματα…

…άνεμε  σαστισμένε στης φύσης τα πλαγιάσματα…

…συναισθήματα αχνοφέγγουν σ `αγκαλιασμένη νύχτα.

            Ρομαντικός ουρανός  

 

   Αυτή η μετάπλαση αισθημάτων σε δημιουργία εικόνων που ερμηνεύει τον τρόπο με τον οποίο  αντιλαμβάνεται ο ποιητής τον κόσμο όχι σαν στατική εικόνα αλλά σαν στιγμιότυπο ζωής δικαιολογεί τον όλο χαρακτηρισμό  της συλλογής  

      ΠΟΙΗΜΕΝΑ ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ !

   

  Εξ άλλου κυρίαρχος  ο έρωτας στην ευρύτερη έννοιά, μια ιδανικοποιημένη κατάσταση του προδίδει τον ιδιαίτερο χαρακτήρα  της ποίησης του Φώτη Παλαιολόγου η οποία ξεφεύγοντας από στερεότυπα προσδίδει έναν τόνο μιας  “de profuntis” εξομολόγησης η οποία εκφράζει μια στάση ζωής απέναντι στον αισθητό κόσμο του οποίου τα στιγμιότυπα-φευγαλέες στιγμές-μένουν για να συγκροτούν τον ψυχισμό του.

 Δε θα μπορούσε ένας ποιητής της στόφας του Φώτη Παλαιολόγου να μην εξομολογηθεί ποιητικά τον έρωτα -τη δόνησή του.

    Μπορεί πολλοί να προσπερνούν ή να καμώνονται ότι προσπερνούν αυτή την αμοιβαία έλξη την αξεχώριστα υπάρχουσα είτε σαν ιδανικό πλησίασμα ψυχής είτε σαν πεζός σωματικός πόθος που κι αυτός  ουδέποτε έλλειψε –φανερά ή συγκεκαλυμμένα από την ποίηση και ο ποιητής εδώ δεν τον αρνείται

 

  Λαχτάρα ανυπόμονη τα κελεύσματα αγάπης σα θωρείς

Σώμα επιπόλαιο ηδονές έρωτα  απρόσμενα γνωρίζεις

Καρδιά  αμέριμνη μα ανυποψίαστη σε ήσυχη λιακάδα

 Ψυχή μου σειρήνες  δοκιμάζεις συναισθήματα μη χαράζεις

  Επικίνδυνες περιπλανήσεις (σελ 30)

 

Κι αλλού

  «καρδιά μου αγρυπνάς αγάπη ν` ανταμώσεις» ή … «ψυχή πλανιέται σε χάδια  ψευδαισθήσεων

…  Σώμα γυμνωμένο στοργή ζητιανεύεις».

 

   Έχουν ειπωθεί πολλά για την ποίηση .Ύμνοι αλλά

 και αμφισβητήσεις για τον ρόλο της στην καθημερινότητα  και την καθ` όλου δραστηριότητα του ανθρώπου είτε σαν ορμέμφυτη έλξη για δημιουργία , είτε απλά σαν μια ψυχική απόλαυση ήχων, είτε σαν μια ανάταση ψυχής ή ακόμη σαν αιτία για προβληματισμό.

Ο ποιητής εδώ στην εισαγωγή του τον χαρακτηρίζει σαν «άκουσμα ψυχής με συναισθήματα , όραμα νοός με λέξεις»

 Ωστόσο η ποίηση του Φώτη Παλαιολόγου  προσφέρει κάτι διαφορετικό είναι σαν μια αγαλλίαση ανάμικτη από έναν ρομαντισμό και από έναν στοχασμό – μια διανοητική διεργασία- στον τρόπο που η ανθρώπινη βιωτή πορεύεται στον χρόνο.

   Διαβάζεις το ποιητικό κείμενο και ζεις το ποιητικό γεγονός πολύπλευρα .Ρομαντισμός, αισθητική, εικόνα, στοχασμός ,ενατένιση, ψυχική ευφορία όλα αυτά που συγκροτούν και αποκαλύπτουν τον σύγχρονο ποιητή  διανοούμενο. Εξ άλλου συνοψίζοντας η γενική εντύπωση που μένει στον αναγνώστη είναι μια εξιδανικευμένη άποψη των στιγμιότυπων που συγκροτούν την καθημερινότητα, Αυτό που ο ποιητής ονομάζει στιγμιότυπα

  

 

 Προσωπική μου προτίμηση :

 Γαλήνη μυρίζει το άρωμα των αστεριών

Σα γλυκοκοίταγμα λουλουδιών στο λιόγερμα

ανθρωπιά στολίζεται χαρά κι αρμονία

σα καλημέρα ψυχής στ` αντάμωμα του ήλιου

   Χορός συναισθημάτων (σελ 10)

             Σταύρος Ιντζεγιαννης